Odkrycia archeologiczne w Zawichostu-Trójcy. Złoty skarb z brązu

Rzymska zapinka, o której mowa, została wykonana w kształcie stylizowanego węża lub, jak sugeruje prof. Andrzej Kokowski z Instytutu Archeologii UMCS w Lublinie, w kształcie litery S. Ten nietypowy kształt może mieć swoje korzenie w łacińskim słowie „serpens”, co tłumaczy, dlaczego artysta postanowił uformować zapinkę w taki, a nie inny sposób. Zapinka ta jest drugim znanym egzemplarzem tego typu odkrytym na ziemiach polskich, co czyni ją szczególnie cennym znaleziskiem.

Warto zaznaczyć, że tylko około 200 wariantów fibul, czyli ozdobnych zapinek do zapinania szat, w kształcie litery S odkryto w całej Europie, z czego zaledwie trzy egzemplarze znaleziono na terenie Barbaricum, czyli poza granicami rzymskich prowincji. Oprócz zapinki z Zawichostu-Trójcy oraz niemal identycznego znaleziska z Radawy k. Jarosławia, do tej grupy należy także fibula z Kunszentmárton na Węgrzech. Hipoteza dotycząca zapinki z Radawy sugeruje, że mogła ona być łupem wojowników kultury przeworskiej, którzy uczestniczyli w konfliktach zbrojnych z Rzymianami w II wieku n.e., znanych jako wojny markomańskie. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że zapinka z Zawichostu-Trójcy również dotarła tutaj w podobny sposób.

Odkrycia dokonane w Zawichostu-Trójcy mają ogromne znaczenie dla naszej wiedzy o historii, kulturze i obyczajach dawnych społeczności. Przedmioty takie jak zapinka z brązu nie tylko stanowią cenny element dziedzictwa kulturowego, ale również otwierają nowe perspektywy dla badaczy. Dzięki nim możemy lepiej zrozumieć interakcje między różnymi kulturami, a także ich wpływ na rozwój społeczny i gospodarczy regionu.

Zawichost-Trójca staje się zatem nie tylko miejscem o bogatej historii, ale również ważnym punktem na archeologicznej mapie Polski, przyciągającym uwagę zarówno naukowców, jak i pasjonatów historii. W miarę postępu badań możemy spodziewać się kolejnych fascynujących odkryć, które rzucą nowe światło na życie naszych przodków.